Iedereen die de Kilimanjaro probeert te beklimmen zal de hoogte en de dunnere lucht waarnemen. Symptomen zijn hoofdpijn die vaak gepaard gaat met vermoeidheid, verminderde eetlust en misselijkheid. Vaak zijn de symptomen mild, waardoor je kan blijven stijgen. Als ze zich ernstiger manifesteren is een snelle afdaling vereist, waarna het lichaam de neiging heeft vrij snel te herstellen. In extreme gevallen kan ernstige hoogteziekte echter levensbedreigend zijn.
Op de Kilimanjaro zijn geen geavanceerde berghulpdiensten te vinden zoals in de Europese Alpen. Door de ijle lucht kunnen de beschikbare helikopters in de buurt alleen op lagere hoogte landen of hoveren (stil hangen in de lucht), zodat ze zelden gebruikt worden. Als je zelf niet meer kan lopen, word je daarom vervoerd op een verrijdbare brancard. En dat is geen prettige ervaring.
Naast voldoende rust en voedzaam voedsel wordt aangemoedigd om voldoende water te drinken om de vloeistoffen te vervangen die verloren zijn gegaan door de fysieke activiteit. Twee tot vier liter per dag wordt aanbevolen, wat nauwlettend in de gaten wordt gehouden door de gidsen.
Om het lichaam te laten wennen aan de hoogte wordt er zeer langzaam en ritmisch gewandeld op de berg. “Pole Pole”, of “langzaam, langzaam” zoals ze in Tanzania zeggen.
Daarnaast is het belangrijk om fit aan de start te verschijnen. Fit zijn is echter nog geen garantie voor het bereiken van de top van de Kilimanjaro, maar het helpt zeker wel. Bovendien, hoe fitter en sterker je bent, hoe meer je zal genieten van de ervaring. Sterke spieren helpen bij de 7 opeenvolgende dagelijkse trektochten op de berg die tussen de vijf en tien uur duren.
Naast fysieke kracht en conditie is mentale kracht minstens zo belangrijk: positief blijven, niet in paniek raken of moedeloos worden en altijd de instructies van de gidsen volgen.
In de vijf maanden voorafgaand aan onze klim hebben we zoveel mogelijk onze beenspieren versterkt. Hiervoor zochten we zo vaak als mogelijk de hellingen en afdalingen in de Ardennen op. Om te wennen aan het dragen van extra gewicht vulden we onze rugzakken met flessen water. Daarnaast maakten we van iedere gelegenheid om trappen te lopen (letterlijk duizenden treden hebben we gedaan!). Mentaal hebben we ons voorbereid door het lezen van de vele blogs van eerdere klimmers.
_