We nemen ons ontbijt in een mooie Afrikaanse setting. Om 9u, precies een uur later dan voorzien staat Peter ons met een stoere 4x4 op te wachten voor de transfer naar Moshi. Het zal me opvallen tijdens de gehele reis. Pristine Trails, onze reisorganisator is enorm stipt. Het volledige programma is bijna tot op de minuut afgemeten. En ik die dacht dat wij het uur hadden en de Afrikanen de tijd…
Aangekomen in Moshi staat een busje ons op te wachten met daarin 3 fietsen. De eerste klimdag staat pas voor morgen geprogrammeerd en tijdens deze overgangsdag willen we zoveel mogelijk indrukken opdoen van de omgeving rond de Kilimanjaro.
Vanaf de rand van Moshi starten we een vlakke fietstocht, dwars doorheen suikerrietplantages en een aantal authentieke dorpjes. De eerste contacten met de lokale bevolking geven ons alvast een goed gevoel. Er wordt spontaan gegroet en vooral de kinderen langs de weg reageren enthousiast. Stralende glimlachen van profvoetballertjes in spe. En wij maar wuiven. Ik voel me net de paus, maar dan op een mountainbike!
“Blanke, blanke” wordt ons nageroepen. Fietsen en moto’s zijn populaire transportmiddelen op het platteland, maar blijkbaar is het bijzonder grappig om blanken te zien fietsen. Onderweg glippen we even binnen in een kerkdienst, we stappen over de kabels van een omgevallen elektriciteitspaal en genieten van het authentieke landschap, inclusief lemen hutten en baobabs, kolossale dikstammige bomen.
Na 30 kilometer fietsen komen we aan bij onze eindbestemming: de warmwaterbronnen van Kikuletwa. Het water ziet er aanlokkelijk uit en een tiental zwemmers genieten duidelijk van het heldere water. Toch wagen we het niet om een duik te nemen - Westerse kasplantjes als we zijn – uit vrees voor ziektes of insectenbeten. De terugrit naar het hotel verloopt via het meegereisde busje, inclusief Afrikaanse massage.
In het hotel staan onze berggidsen Erick en Kim ons al op te wachten. We maken kennis en installeren ons in de bar. Erick is duidelijk de hoofdgids en geeft een betrouwbare indruk. Hij overloopt het hoogteprofiel en geeft een gedetailleerde briefing over wat ons de volgende dagen te wachten staat. De informatie die we ontvangen bevestigt hetgeen we tijdens onze voorbereiding lazen en stelt ons gerust. Minder gemakkelijk was het moment toen Erick vroeg naar onze eerdere klimervaringen, meer bepaald naar de grootste hoogte die we tot nu toe overwonnen hadden.
Na de briefing gaat het richting onze hotelkamer voor een materiaalcheck. Onze uitrusting leek hem dan weer wel gerust te stellen. Hij adviseert ons enkel een bergjas, dikkere handschoenen en een regenbroek extra te voorzien. Voor het overige volstaat onze eigen uitrusting. We laten ons gewillig leiden door zijn adviezen, ook al met de gewichtsbeperking van 15 kg in het achterhoofd.
’s Avonds nemen we nog een duik in het zwembad, kleden ons om en genieten van het hotel en het diner, ons welbewust van de luxe die ons de volgende dagen zal ontvallen...
